Öncellikle kitabın adı her ne kadar bir seyahatname hissiyatı oluştursa da asıl konunun bununla bir ilgisi yok. Her biri birbirinden farklı amaçlara sahip olan bir grup insan toplanıp doğuya doğru bir yolculuğa çıkıyorlar. Yolculukları süresince amaçlarını gerçeğe dönüştürmeye çalışan üyeler yolda birçok zorlukla karşılaşıyor. Kısacık gibi görünen ama içeriği dopdolu bir Hesse romanı. Bir gruba ait olma hissi, bu süreçte duyulan kuşkular, yapılan hatalar, beklentiler ve daha fazlasıyla karşı karşıya kalıyoruz. Bana kalırsa kitaptan çıkaracağımız en önemli sonuçlardan biri hayatımız boyunca gerçekleştireceğimiz yolculuklarda bir rehbere bel bağlamamalı ve gideceğimiz yolu kendimiz çizmeliyiz.
Kitaptan bazı alıntılar:
- Kimi zaman insan eskiden sevdiği bir şeyden artık zevk alamaz oluyor. Bir müzisyen kemanını satabiliyor ya da duvara fırlatabiliyor! Gün geliyor bir ressam, yaptığı bütün resimleri yakabiliyor.
- "Ne kadar üzüntülüsünüz böyle, ne kadar telaşlısınız," dedi beni yatıştırmaya çalışarak, "hoş bir şey değil bu. Çirkinleştirir, hasta eder insanı. Gelin ağır ağır yürüyelim, insanı öyle güzel sakinleştirir ki bu.
